De spiegel
van het innerlijk
Net zo van binnen als van buiten?
Net zo van binnen als van buiten?
Tegenwoordig worden mensen steeds meer beoordeeld op hun
uiterlijk. Hierop gebaseerd worden zij al ingedeeld in bepaalde groepen met
bepaalde gedragskenmerken. Er is echter ook een groot deel van de mensen die
zich kleedt hoe zij of hij wilt, zonder bij een bepaalde groep te willen horen.
Anderen worden gedwongen om bepaalde kleren te dragen binnen een groep, zonder
dat zij echt zo zijn. Verder heb je ook nog de mensen die wel bij een bepaalde groep willen horen en zich
dus zo gaan kleden etc., maar zelf eigenlijk niet zo zijn. Het is heel vervelend als mensen je bij de eerste
ontmoeting al verkeerd inschatten puur door je uiterlijk. De vraag is dus of
het innerlijk van mensen wel is te bepalen alleen kijkend naar het uiterlijk.
Of dit het geval is, kan niet zo direct geconstateerd
worden. Onder uiterlijk versta ik in dit stuk alles wat niet in je genen
vastligt. Dit is dus de kleding die je draagt, de manier waarop je je haar laat
knippen/verven, tatoeages etc. Het “vormen” van je uiterlijk hangt af van veel
verschillende dingen. Sommigen denken dat je uiterlijk representatief is voor
je innerlijk, doordat alle keuzes eigen zijn en anderen vinden juist totaal het
tegenovergestelde.
In de filosofische antropologie is dit heel duidelijk te
zien. Jean-Paul Sartre (1905-1980) zegt namelijk dat de mens volledige keuze
vrijheid heeft en slechts en alleen verantwoordelijk
is voor deze keuzes. Hierbinnen valt ook de keuze hoe je eruit wilt zien. Hier
tegenover staat Michel Foucault (1926-1984). Hij zegt namelijk dat wij terecht
zijn gekomen in een wereld waarin alles al vast staat en dat wij geleid worden
door verschillende praktijken, vrijheid is slechts schijn. In zijn geval zal
het uiterlijk dus niet representatief zijn voor het innerlijk[1].
Dit zijn echter twee uitersten, misschien is het wel een
combinatie van beiden? Om hier achter te komen, ga ik een aantal factoren langs
lopen. Elk van deze factoren hebben bepaalde invloeden op je uiterlijk. Echter
heeft het innerlijke instinct weer invloed op deze factor en komt hier
uiteindelijk een “netto-invloed” uit.
Vrienden
Sinds 1960 is de samenleving van Nederland totaal omgeslagen. Er kwam veel meer vrijheid en individualisme. In dezelfde tijd ontstonden de zogenaamde jongeren culturen zoals de hippies. Door deze contacten ontstonden peer groups, dit zijn groepen mensen in dezelfde leeftijdscategorie met overeenkomstige belangstellingen en leefstijlen. Binnen deze groepen zagen mensen er qua uiterlijk dus hetzelfde uit. Als jij bij de groep wilde horen, kleedde je je ook zo[2].
Sinds 1960 is de samenleving van Nederland totaal omgeslagen. Er kwam veel meer vrijheid en individualisme. In dezelfde tijd ontstonden de zogenaamde jongeren culturen zoals de hippies. Door deze contacten ontstonden peer groups, dit zijn groepen mensen in dezelfde leeftijdscategorie met overeenkomstige belangstellingen en leefstijlen. Binnen deze groepen zagen mensen er qua uiterlijk dus hetzelfde uit. Als jij bij de groep wilde horen, kleedde je je ook zo[2].
Ook als er niet echt sprake is van een peer group, hebben je
vrienden nog invloed op jou. Stel jij hoort bij een vriendengroep waarbinnen
rokken totaal niet gewaardeerd worden. Nu zal jij dus niet snel zulke rokken
gaan dragen. Je vrienden beïnvloeden dus jouw keuze, dit kan enigszins worden
gezien als “peer pressure” (groepsdruk). Ook zie je sterk dat kinderen van
elkaar dingen gaan overnemen.
Uiteindelijk kies jij natuurlijk wel bij welke groep je wilt
horen. Je innerlijk heeft dus wel degelijk ook invloed op je uiterlijk. In veel
gevallen kies jij je eigen vrienden waardoor je automatisch ook een klein
beetje kiest voor een bepaalde stijl. De “netto-invloed” van vrienden is
uiteindelijk wel groot, maar begint met jouw eigen keuze. Je hebt zelf dus ook
nog een invloed.
Ouders
Je ouders behoren tot je directe naasten. Deze hebben van jongs af aan misschien wel de grootste invloed op je. De manier waarop zij jou opvoeden, is van groot belang bij het vormen van jouw eigen uiterlijk. Als jij bijvoorbeeld opgroeit in een zeer christelijk gezin, dan zal jij sneller rokken moeten dragen. Ook als jouw ouders zeer sterk tegen tatoeages en piercings zijn, zal jij niet zo snel één van deze twee nemen. Ouders zijn de enige die je echt dingen kunnen verbieden, ook qua uiterlijk.
Je ouders behoren tot je directe naasten. Deze hebben van jongs af aan misschien wel de grootste invloed op je. De manier waarop zij jou opvoeden, is van groot belang bij het vormen van jouw eigen uiterlijk. Als jij bijvoorbeeld opgroeit in een zeer christelijk gezin, dan zal jij sneller rokken moeten dragen. Ook als jouw ouders zeer sterk tegen tatoeages en piercings zijn, zal jij niet zo snel één van deze twee nemen. Ouders zijn de enige die je echt dingen kunnen verbieden, ook qua uiterlijk.
De invloed van je ouders is niet alleen op uiterlijk gebied,
maar ook enigszins op innerlijk gebied. Ze beïnvloeden jouw manier van denken
en beslissen, waardoor dit voor jou de normaalste zaak wordt. Echter stel dat
jij op één of andere manier heel anders bent dan je ouders en heel anders
denkt. Dit kan komen door andere invloeden van bijvoorbeeld school. In dit
geval zal de invloed van jouw ouders je beperken in het tonen van jouw
innerlijk in je uiterlijk. Je kan niet zoals je vrienden, je eigen ouders
kiezen. Je hebt weinig invloed op dit proces, vooral als je nog binnenshuis
woont. De “netto-invloed” van je ouders is (vooral in de beginjaren van het
leven) dus heel groot, je hebt er zelf niet echt de hand in.
De media
De media worden steeds belangrijker deze dagen. Niet alleen televisie, maar ook tijdschriften hebben enorme invloeden op jongeren. De kledingstijl, muziekstijl etc. wordt beïnvloed door deze media. Doordat kinderen steeds meer televisie kijken, krijgen de media dus ook steeds meer invloed[3].
De media worden steeds belangrijker deze dagen. Niet alleen televisie, maar ook tijdschriften hebben enorme invloeden op jongeren. De kledingstijl, muziekstijl etc. wordt beïnvloed door deze media. Doordat kinderen steeds meer televisie kijken, krijgen de media dus ook steeds meer invloed[3].
Een voorbeeld zijn de vele programma’s tegenwoordig die over
het uiterlijk gaan. In deze programma’s gaat het puur om het verbeteren van
jezelf en het streven naar het perfecte. Dan heb ik nu nieuws voor jullie,
niemand is perfect. Alle niet perfecte dingen maken je juist uniek. Echter
doordat de media een soort perfect beeld creëren, slaat dit door bij veel
mensen. Dit geldt vooral voor de meisjes. Er zijn zoveel tienermeisjes
ongelukkig met hun lichaam, waarom zien zij er niet net zo uit als de vrouwen
op televisie? Door het streven naar het zogenaamde “perfecte” neemt de
hoeveelheid meisjes met eetstoornissen toe. In de afgelopen drie jaar is het
aantal tieners dat hulp zoekt met een eetstoornis toegenomen met 110 procent.
Ook is het aantal diagnoses van een eetstoornis sinds 2000 gestegen met ruim
15%[4].
Het hierboven genoemde voorbeeld is gelijk extreem, maar
laat wel zien hoeveel invloed media hebben. Niet alleen op ingrijpende gebieden
hebben de media invloed, maar ook op kleine dingen zoals je muziek keuze.
Echter, net zoals bij vrienden, kies jij naar welke programma’s je kijkt en
welke tijdschriften je leest. Dit kan natuurlijk ook weer beïnvloed worden door
je vrienden, waardoor jouw invloed wat kleiner wordt. De “netto-invloed” van de
media is dus niet zo groot als die van de ouders, maar staat meer in
vergelijking tot de vrienden.
Zo zie je dat het uiterlijk lang niet altijd alles zegt over
het innerlijk. Er zijn verschillende invloeden van buitenaf die jouw uiterlijk
toch echt kunnen laten verschillen van je innerlijk. Je hebt je vrienden die
druk op je uitoefenen of waarvan jij dingen overneemt, je hebt je ouders die je
van kleins af aan je opvoeden naar hun maatstaven en uiteindelijk heb je nog de
media die op zowel kleine als grote dingen in je leven invloed uitoefenen.
Echter bij zowel de media als je vrienden, heb jij ook nog aardig wat invloed
en tenslotte blijft het jouw lichaam. Het is dus niet het ene uiterste van
Sartre of het andere uiterste van Foucault, maar een combinatie. Uit je
uiterlijk is dus niet geheel je innerlijk af te lezen, maar zie het als een
lachspiegel. Het toont een niet accuraat beeld, maar waar wel een kern van
realiteit in zit.
3 opmerkingen:
Amber!
Ten eerste wil je ik je complimenteren op de tekst die je hebt geschreven! Je merkt tijdens het lezen dat je je goed in het onderwerp verdiept hebt en dat je heel goed weet waar je het over hebt. Ook vind ik de laatste zin een prachtige metafoor, die jouw tekst goed samenvat. Ik wil je tekst graag bespreken volgens de punten die op de site te vinden waren.
Inhoud
Je mening komt in ieder geval duidelijk naar voren, al is het dan niet in de gebruikelijke vorm van 'ik vind'. Je stelt namelijk een paar dingen als feiten die ik toch echt een mening vind, bijvoorbeeld dat je zelf 'natuurlijk' kiest bij welke groep je hoort. Ook de dingen die je stelt over Christelijke mensen en rokken en wat mensen wel en niet snel zouden doen in een situatie vind ik persoonlijk een mening en niet een feit, omdat ik het er niet helemaal mee eens ben. De reden van je tekst komt bij jou wel naar voren, je stelt namelijk aan het begin van de tekst dat je wilt uitvinden hoe iemands uiterlijk tot stand komt, en je komt hier in je slot ook mooi op terug. De diepgang zit ook zeker in de tekst (al spring je soms wel een beetje van de hak op de tak), je legt namelijk elk aspect wat te maken kan hebben met iemands uiterlijk goed uit. Ik denk in principe ook dat je alle factoren waarvan ik zou denken dat het met uiterlijk te maken heeft besproken hebt. Wel ben je hiermee soms een beetje te veel aan het generaliseren, je stelt vaak dat als het voor een deel van de groep geldt de rest van de groep dat ook wel zou doen (zoals bijvoorbeeld het voorbeeld van christelijke gezinnen en rokken, want ik weet uit ervaring dat streng christelijk niet veel met rokken te maken heeft, dat heeft te maken met in wat voor gemeente je bent opgegroeid). Het persoonlijke element mist voor mij wel een beetje, aangezien je geen voorbeelden of gebeurtenissen uit je eigen leven gebruikt. Ik zou het wel leuk hebben gevonden als je bijvoorbeeld had genoemd dat je zelf wel eens iemand verkeerd hebt beoordeeld op zijn uiterlijk, of dat jij juist vaak de persoonlijkheid van iemand goed kan aflezen van zijn/haar uiterlijk.
Publiek
Ik gok erop dat je deze tekst hebt geschreven voor jongeren, voornamelijk door het gebruik van het woordje 'je'. De diepgang en inhoud van de tekst slaat dan wel ook op ouderen, maar het tutoyeren maakt de tekst toch minder toegankelijk voor oudere generaties. Voor jongeren is de tekst wel perfect geschreven omdat je goed kan relativeren met wat er verteld wordt. Je lay-out is ook duidelijk en mooi overzichtelijk waardoor je snel een goed beeld krijgt van de tekst.
Taalgebruik
Ik moet eerlijk zeggen dat ik soms een beetje moeite had om door stukjes tekst heen te komen en ik heb deze stukjes dan ook echt een paar keer moeten lezen om te kunnen begrijpen wat je bedoelde. De inleiding is in eerste instantie namelijk een beetje onduidelijk, dat komt denk ik onder andere door het overmatige gebruik van het woord 'bepaalde'.
Spelfouten heb je niet gemaakt, maar ik heb wel een paar tips om je tekst (voor mij in ieder geval) wat beter leesbaar te maken. Zo heb je erg vaak echter aan het begin van de zin staat, maar hierdoor loopt de zin soms niet helemaal. Je kan door de woordvolgorde te veranderen echter ook middenin de zin plaatsen en nog steeds de tegenstelling behouden. Ikzelf vind dat wat prettiger. Een voorbeeldje, de zin voor het kopje vrienden; 'Het innerlijke instinct heeft echter weer invloed op deze factor'
Ook zou ik persoonlijk in de eerste zin van de tweede alinea onder het kopje ouders het woordje 'deze' vervangen door 'zij'. Dit is wat duidelijker.
Over het algemeen vind ik je tekst heel goed en ik snap je standpunt, al vond ik het soms een beetje moeilijk door de tekst heen te komen. Ik vind het vooral heel goed dat je als lezer duidelijk merkt dat je een tekst leest van iemand die verstand heeft van het onderwerp, en je slot is ook heel sterk!
Groetjes,
Nienke
Hoi Amber,
Om te beginnen wil ik je complimenteren met de tekst die je hebt geschreven. Het was duidelijk te merken dat je er veel aandacht in hebt gestoken, maar vooral ook dat je het een interessant onderwerp vond waar je je enorm goed in verdiept hebt. Je tekst wekte mijn interesse. Je mag trots zijn op je essay!
Maar een reactie zou geen goede reactie zijn zonder wat opbouwend commentaar. Ik ga je essay aan de hand van het commentaarformulier bespreken, en hoop dat mijn punten je kunnen helpen de volgende keer zo mogelijk nog beter werk te leveren.
Inhoud
Bij jouw essay is het al heel snel duidelijk waar je heen wilde met je tekst. De hoofdvraag wordt duidelijk gesteld en aan de hand hiervan ga je de verschillende aspecten bespreken die je in je tekst noemt. De tekst heeft veel diepgang, maar is ook heel breed. Daarmee bedoel ik dat je in je tekst het onderwerp van veel verschillende kanten bespreekt. Je laat de filosofische kant zien, maar ook de wat meer sociale kant. Je bespreekt veel verschillende onderwerpen, maar daarbij blijft wel steeds duidelijk de hoofdgedachte in zicht. De inhoud van je tekst is samenhangend. Wat ik een beetje miste was jouw persoonlijke mening en een persoonlijk element. Het kan heel goed zijn dat het er wel in zit, maar voor mij leek het meer alsof je uit alle feitjes die je gaf in de tekst een conclusie trok, in plaats van zelf je mening te geven. Af en toe begin je wel met het uiten van je mening, bijvoorbeeld in alinea 2 en 11, maar dan werk je dit niet verder uit. Dat is een minpuntje. Verder moet je heel erg goed oppassen dat je niet te erge stereotypen in je tekst gebruikt. Het voorbeeld van het streng christelijke gezin en rokken is natuurlijk wel waar, maar lang niet in alle gevallen. De gedachte dat dit lang niet altijd waar was, schoot bij het lezen onmiddellijk door mijn hoofd en leidde me af van de tekst. Dit had ik ook bij je bewering “Dit geldt vooral voor meisjes” in alinea 11. Het mag misschien wel zo zijn, maar als je dit beweert, moet je dit ondersteunen met cijfers. Dat doe je wel, maar hier spreek je over tieners en niet meer over alleen meisjes. Generalisaties zoals deze kunnen als beledigend of stereotyperend worden opgevat, zeker als je ze niet ondersteunt. De “Ze roept maar wat!” gedachte zal bij sommige lezers gaan overheersen en afleiden van jouw tekst.
Publiek
Ik denk dat je doelgroep jongeren waren, al kan ik me ook voorstellen dat je tekst op volwassenen gericht was. De inhoud was naar mijn idee meer bestemd voor (jong)volwassenen, terwijl het taalgebruik meer gericht was op jongeren. Een tip: de volgende keer zou ik in een essay het gebruik van je en jij zoveel mogelijk uit de weg gaan. Het gebruik van een algemenere vorm maakt je publiek breder en komt op mij altijd onafhankelijker en professioneler over. Af en toe kan het wel, maar in jouw essay is het extreem aanwezig en dit ging mij afleiden.
Reactie is te lang :), vervolg in nieuw bericht!
Lay-out
Je tekst is heel goed gestructureerd. Keurige inleiding met hoofdgedachte die gevolgd wordt door alinea’s waarin verschillende deelonderwerpen een voor een besproken worden. Ik heb alleen kritiek op alinea 4. Hierin geef je een plan van aanpak voor de rest van je essay: je beschrijft hoe je het uit gaat bouwen. Je meldt dat je een aantal factoren gaat langslopen, maar vervolgens vergeet je de factoren zelf te melden. Persoonlijk vindt ik het altijd wel prettig dit te lezen als je zo’n plan van aanpak gebruikt, omdat ik dan als lezer een concreet beeld heb van wat er komt. Maak de volgende keer de keuze om je lezer of volledig in het duister te laten en helemaal niet te benoemen wat je gaat doen, of geef je hele plan weer. Verder vindt ik soms je redeneringen wel sterk, maar niet zo goed uitgelegd. Een voorbeeld hiervan is de netto-invloed in alinea 4. Je legt wel ongeveer uit hoe het in elkaar zit, maar helemaal duidelijk is het me nog niet. Let erop dat je lezer niks weet van het onderwerp, maak dus altijd je punt extra duidelijk.
Taalgebruik en spelling
Ik heb geen ernstige spelfouten in je essay kunnen ontdekken, gelukkig. Wel moet ik zeggen dat ik af en toe wat kromme zinnen tegenkwam, of zinnen die niet lekker liepen of niet lekker op elkaar aansloten. Zo vond ik je eerste alinea af en toe wat van de hak op de tak gaan, zeker de eerste keer dat ik hem las. Ook zou ik afkortingen als etc. (alinea 1) uit de weg gaan. Dit stopt de lezer door de punt, en op de een of andere manier belemmerd het de flow van de tekst. Verder zou ik echter aan het begin van een zin uit de weg gaan. Ik weet dat jij geen maar aan het begin van een zin wil gebruiken, maar echter stokt de flow ook. Probeer een andere constructie te verzinnen om toch je tegenstelling weer te geven, maar de flow van je tekst daar niet mee te belemmeren.
Mijn reactie is veel te lang :). Ik vind dat je een ontzettend goede tekst heb geschreven waar je heel trots op mag zijn! Het lijkt alsof ik veel commentaar heb, maar het is een beetje muggenziften, want eigenlijk is je tekst gewoon al super goed!
Groetjes,
Emma
Een reactie posten